Punkt wyjścia

Zamiast od razu przystąpić do projektowania urządzenia postanowiliśmy rozpocząć od dowiedzenia się, czego seniorzy potrzebują, jakiego typu urządzenia mają obecnie do dyspozycji oraz z jakiego typu barierami stykają się na co dzień (nie tylko jeśli chodzi o nowe technologie).

Niezbędną wiedzę zbieraliśmy od przedstawicieli różnorodnych środowisk zajmujących się tematyką osób starszych (m.in. akademicy, geriatrzy, pracownicy ngo, przedstawiciele samorządów), pracowników ośrodków opieki i samych seniorów. Zaplanowaliśmy kompleksowe badania jakościowe (a tym m.in. wizyty studyjne w wybranych domach opieki oraz centrach seniorów w Warszawie i Gdyni) oraz ilościowe (badanie na wybranej próbie seniorów prowadzone przez badaczy z Uniwersytetu SWPS).

Żeby nie wyważać otwartych drzwi

W ramach przygotowań do stworzenia urządzenia przeprowadziliśmy szeroką analizę dostępnej literatury, publikacji i badań. Efektem były trzy dokumenty:

1. Analiza istniejących produktów i usług skierowanych do seniorów
2. Inwentaryzacja dostępnych technologii możliwych do zastosowania w urządzeniu
3. Inwentaryzacja dostępnych zasobów archiwalnych możliwych do wykorzystania w urządzeniu.

Z udziałem interdyscyplinarnego zespołu

W projektowaniu urządzenia wykorzystana została metoda Design Thinking, która zakłada: stworzenie interdyscyplinarnego zespołu (co zagwarantuje udział przedstawicieli wszystkich partnerów, specjalistów w dziedzinie designu oraz innych ekspertów); dogłębne zrozumienie potrzeb użytkowników oraz testowanie hipotez i prototypów poprzez zbieranie opinii osób starszych. Dzięki zastosowaniu tej metody powstał innowacyjny produkt, pożądany przez użytkownika, możliwy do wykonania o rozsądnych kosztach produkcji.

Czy pomysł się sprawdza

Prototyp został umieszczony na trzy miesiące w instytucjach świadczących usługi dla seniorów. Osoby starsze były zachęcane do korzystania z urządzenia zarówno samodzielnie, jak i w ramach zajęć terapeutycznych/grupowych. W testowaniu prowadzonym przez badaczy z Uniwersytetu SWPS brała także udział grupa kontrolna, dzięki czemu możliwe było zmierzenie realnego wpływu urządzenia na użytkowników.

Testy nakierowane na sprawdzenie sposobów użytkowania i różnych kontekstów w jakich może być ono wykorzystywane zostały także przeprowadzone przez badaczy z Fundacji Stocznia. Prototyp sprawdzany był przez odpowiednio dobrane grupy: seniorów mieszkających samodzielnie, par dziadkowie-wnuki a także prowadzących zajęcia grupowe w różnych instytucjach świadczących usługi dla osób starszych (całodobowych domach pobytu, dziennych domach pobytu, ale także bibliotekach i zajęciach prowadzonych przez fundację).

Jak wprowadzić urządzenie do sprzedaży

W ramach przygotowań do wprowadzenia urządzenia na rynek opracujemy m.in.: przepisy (ustawy, rozporządzenia) wpływające na możliwość zakupu urządzenia przez instytucje publiczne; przeprowadzimy rozmowy z kierownikami placówek dedykowanym seniorom, przedstawicielami samorządów; a także obliczymy koszty produkcji urządzenia.
Projekt przewiduje udostępnienie kodu oprogramowania na otwartej licencji CC.